مقایسه ی احساس تعلق به مدرسه و انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه مدارس عادی و هوشمند

پژوهش حاضر با هدف مقایسه‌ی احساس تعلق به مدرسه و انگیزه پیشرفت تحصیلی در میان دانش‌آموزان مقطع متوسطه مدارس عادی و هوشمند شهر اردبیل به روش توصیفی از نوع پیمایشی انجام شد. جامعه آماری پژوهش کلیه‌ دانش آموزان مدارس هوشمند و عادی دوره متوسطه دخترانه ناحیه یک شهر اردبیل بود. نمونه‌ی آماری به تعداد 300 دانش‌آموز(150 دانش‌آموز از مدارس عادی و 150 دانش‌آموز از مدارس هوشمند) با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای، انتخاب گردید. ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه انگیزه پیشرفت هرمنس و پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه بتی و بری بود، که روایی صوری و محتوایی هردو پرسشنامه با استفاده از نظر متخصصان، و پایایی آنها نیز با روش آلفای کرنباخ برای پرسشنامه انگیزه پیشرفت هرمنس(71/0) و برای پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه(90/0) بدست آمد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و آزمون T دو گروهه تجزیه و تحلیل گردید. نتایج تحلیل داده‌ها نشان داد احساس تعلق به مدرسه دانش آموزان مدارس عادی بالاتر از مدارس هوشمند می باشد. همچنین بین انگیزه‌ی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مدارس عادی با دانش آموزان مدارس هوشمند تفاوت معنی‌داری وجود ندارد.